مقالهی «اخلال در سیستمهای فرماندهی و کنترل، مبنای چهارچوب نوین طراحی تهدیدات و بحرانها» در یازدهمین کنفرانس ملی فرماندهی و کنترل (آذر ۱۳۹۸، دانشگاه صنعتی امیرکبیر) ارائه و بهعنوان مقالهی برگزیده معرفی گردید. در ادامه، چکیدهی مقاله و آدرس دریافت فایل مکتوب آن ارائه شده است.
چکیده
عمدهی تهدیدات و بحرانهایی که بشر با آن مواجه است، طبیعی نیست و عامل آن انسان میباشد. از سوی دیگر بر اساس سیر تاریخی تهدیدات و بحرانهای بشری مشخص میشود که سطح اثرگذاری و پیچیدگی این قبیل بحرانها در هر دوره، ارتباط مستقیم با سطح پیشرفت دانش و تکنولوژی آن دوره دارد. از این رو دانش و تکنولوژی غالب در هر دوره، نقش چهارچوب طراحی و ایجاد تهدید و بحران را بر عهده دارد.
در عصر حاضر که بهدلیل توسعهی دانش سایبرنتیک، تصمیمات و رفتار پدیدههای هوشمند از طریق کانالیزه کردن اطلاعات ورودیشان کنترل میشود، مفهوم «فرماندهی – کنترل» بهعنوان یک مفهوم بنیادین پذیرفته شده است تا آنجا که بسیاری از طرحریزیهای راهبردی و طرحهای علمی مبتنی بر فرماندهی – کنترل تعریف میشوند. بر همین اساس سیستم فرماندهی – کنترل که بر مفهوم فرماندهی – کنترل جامهی عمل پوشانده، در تمامی زمینهها و حوزههای نظامی، غیر نظامی، تأسیسات حساس و در یک کلام «زیرساختهای تمدنی» نقش جدی و بیبدیل یافته؛ بهگونهای که وقفه در عملکرد یک سیستم فرماندهی – کنترل بهمعنای وقفه در زیرساخت حساس تحت مدیریت آن است و وقفه در زیرساختهای تمدنی نیز بهمثابه اخلال در حوزههای تمدنی است که میتواند عواقب جدی و بعضاً جبرانناپذیر در پی داشته باشد.
بدین سبب چهارچوب طراحی تهدید و بحران در حال تغییر است بهطوری که «اخلال در سیستمهای فرماندهی – کنترل» مبنای تهدیدات و بحرانهای نوین بشری میباشد. جامعیت چهارچوب نوین از این حیث است که سیستمهای فرماندهی – کنترل را به ماشینهای هوشمند مدیریتی نظیر اسکادا، PLC و … محدود نمیکند بلکه پدیدههای هوشمند زیستی را نیز از یک سلول گرفته تا انسان مورد مطالعه قرار داده و ضمن شناسایی سیستم فرماندهی – کنترل هر کدام، برای کنترل آن برنامهریزی عملیاتی مینماید. چنین چهارچوب جامعی که از سیستمهای فرماندهی – کنترل زیستی تا فرماندهی – کنترلهای زیرساختی را در برگیرد، بیسابقه است.
لذا مشخص میشود که اولاً اخلال در سیستمهای فرماندهی – کنترل، مبنای طرحریزی تهدیدات و بحرانهای نوین است، ثانیاً بحرانهای نوین نسبت به بحرانهای سابق از چهار جنبهی دقت، عمق اثرگذاری، کنترلپذیری از سوی عامل بحران و بازدارندگی قربانی بحران پیشرفت چشمگیری دارد و ثالثاً مدیریت این تغییر مهم و راهبردی نیازمند بازنگری، بروز رسانی و ارتقاء محتوای دانش مدیریت بحران در تناسب با چهارچوب نوین تهدید و بحران است تا بتوان همچنان بالاترین سطح پیشبینی و آمادگی در برابر تهدیدات و بحرانهای نوین را فراهم نمود.
تصاویر ارائهی مقاله در یازدهمین کنفرانس ملی فرماندهی و کنترل
سلام میشه لینک داخل مطلبو چک کنید.برای من مشکل داشت.ممنون